德语读写辅导：渔夫和他的妻子
|
Von dem Fischer un syner Fru Dar w??r maal eens en Fischer un syne Fru, de waanden tosamen in’n Pi?putt, dicht an der See, un de Fischer güng alle Dage hen un angeld: un he angeld un angeld. So seet he ook eens by de Angel und seeg jümmer in das blanke Water henin: un he seet un seet. Do güng de Angel to Grund, deep ünner, un as he se herup haald, so haald he enen grooten Butt heruut. Do s?d de Butt to em ’h?r mal, Fischer, ik bidd dy, laat my lewen, ik bün keen rechten Butt, ik bün’n verwünschten Prins. Wat helpt dy dat, dat du my doot maakst? i würr dy doch nich recht smecken: sett my wedder in dat Water un laat my swemmen.’ ’Nu,’ s?d de Mann, ’du bruukst nich so veel W??rd to maken, eenen Butt, de spreken kann, hadd ik doch wol swemmen laten.’ Mit des sett’t he em wedder in dat blanke Water, do güng de Butt to Grund und leet enen langen Strypen Bloot achter sik. So stünn de Fischer up un güng nach syne Fru in’n Pi?putt. ’Mann,’ s?d de Fru, ’hest du hüüt niks fungen?’ ’Ne,’ s?d de Mann, ’ik füng enen Butt, de s?d, he w??r en verwünschten Prins, da hebb ik em wedder swemmen laten.’ ’Hest du dy denn niks wünschd?’ s?d de Fru. ’Ne,’ s?d de Mann, ’wat schull ik my wünschen?’ ’Ach,’ s?d de Fru, ’dat is doch ?wel, hyr man jümmer in’n Pi?putt to waanen, dat stinkt un is so eeklig: du haddst uns doch ene lüttje Hütt wünschen kunnt. Ga noch hen un roop em: segg em, wy w?hlt ’ne lüttje Hütt hebben, he dait dat gewi?.’ ’Ach,’ s?d de Mann, ’wat schull ich door noch hengaan?’ ’I,’ s?d de Fru, ’du haddst em doch fungen, un hest em wedder swemmen laten, he dait dat gewi?. Ga glyk hen.’ De Mann wull noch nicht recht, wull awerst syn Fru ook nicht to weddern syn un güng hen na der See. As he door k?hm, w??r de See gan? gr?on un geel un goor nich mee so blank. So güng he staan und s?d ’Manntje, Manntje, Timpe Te, Buttje, Buttje in der See, myne Fru de Ilsebill will nich so, as ik wol will.’ Do k?hm de Butt answemmen un s?d ’na, wat will se denn?’ ’Ach,’ s?d de Mann, ’ik hebb di doch fungen hatt, nu s?d myn Fru, ik hadd my doch wat wünschen schullt. Se mag nich meer in’n Pi?putt wanen, se wull geern ’ne Hütt.’ ’Ga man hen,’ s?d de Butt, ’se hett se all.’ Do güng de Mann hen, un syne Fru seet nich meer in’n Pi? putt, dar stünn awerst ene lüttje Hütt, un syne Fru seet vor de D?hr up ene B?nk. Da n?hm syne Fru em by de Hand un s?d to em ’kumm man herin, süh, nu is dar doch veel beter.’ Do güngen se henin, un in de Hütt was een lüttjen V?rpIatz un ene lüttje herrliche Stuw un Kamer, wo jem eer Beed stünn, un K??k un Spysekamer, allens up dat beste mit Ger?dschop pen, un up dat sch?nnste upgefleyt, Tinntüüg un Mischen, wat sik darin h??rt. Un achter was ook en lüttjen Hof mit H?nern un Aanten, un en lüttjen Goorn mit Gr?nigkeiten un Aaft. ’Süh,’ s?d de Fru, ’is dat nich nett?’ ’Ja,’ s?d de Mann, ’so schall’t blywen, nu w?hl wy recht vergn??gt lewen.’ ’Dat w?hl wy uns bedenken,’ s?d de Fru. Mit des eeten se wat un güngen to Bedd. So güng dat wol ’n acht oder veertein Dag, do s?d de Fru ’h?r, Mann, de Hütt is ook goor to eng, un de Hof un de Goorn is so kleen: de Butt hadd uns ook wol een gr?tter Huus schenken kunnt. Ich much woll in enem grooten stenern Slott wanen: ga hen tom Butt, he schall uns en Slott schenken.’ ’Ach, Fru,’ s?d de Mann, ’de Hütt is jo god noog, wat w?hl wy in’n Slott wanen.’ ’I wat,’ s?d de Fru, ’ga du man hen, de Butt kann dat jümmer doon.’ ’Ne, Fru,’ s?d de Mann, ’de Butt hett uns eerst de Hütt gewen, ik mag nu nich all wedder kamen, den Butt muchd et v?rdreten.’ ’Ga doch,’ s?d de Fru, ’he kann dat recht good und dait dat geern; ga du man hen.’ Dem Mann w??r syn Hart so swoor, un wull nich; he s?d by sik sülwen ’dat is nich recht,’ he güng awerst doch hen. As he an de See k?hm, w??r dat Water gan? vigelett un dunkelblau un grau un dick, un goor nich meer so gr??n un geel, doch w??r’t noch still. Do güng he staan un s?d ’Manntje, Manntje, Timpe Te, Buttje, Buttje in der See, myne Fru de Ilsebill will nich so, as ik wol will.’ ’Na wat will se denn?’ s?d de Butt. ’Ach,’ s?d de Mann half bedr??ft, ’se will in’n groot stenern Slott wanen.’ ’Ga man hen, se stait v?r der D?hr,’ s?d de Butt. Da güng de Mann hen un dachd, he wull na Huus gaan, as he awerst daar k?hm, so stünn door ’n grooten stenern Pallast, un syn Fru stünn ewen up de Trepp und wull henin gaan: do n?hm se em by de Hand und s?d ’kumm man herein.’ Mit des güng he mit ehr henin, un in dem Slott w??r ene grote Dehl mit marmelstenern Asters, und dar w?ren so veel Be deenters, de reten de grooten D?ren up, un de Wende w?ren all blank un mit sch?ne Tapeten, un in de Zimmers luter gollne St?hl und Dischen, un krystallen Kroonlüchters hüngen an dem B?hn, un so w??r dat all de Stuwen und Kamers mit Foot deken: un dat i’iten un de allerbeste Wyn stünn up den Dischen, as wenn se breken wullen. Un achter dem Huse w??r ook’n grooten Hof mit Peerd- und Kohstall, un Kutschwagens up dat allerbeste, ook was door en grooten herrlichen Goorn mit de sch?nnsten Blomen un fyne Aaftb?mer, un en Lustholt wol ’ne halwe Myl lang, door w?ren Hirschen un Reh un Hasen drin un allens, wat man sik jümmer wünschen mag. ’Na,’ s?d de Fru, ’is dat nun nich sch?n?’ ’Ach ja,’ s?d de Mann, ’so schallt’t ook blywen, nu w?hl wy ook in das sch?ne Slott wanen un w?hl tofreden syn.’ ’Dat w?hl wy uns bedenken,’ s?d de Fru, ’un w?hlen’t beslapen.’ Mit des güngen se to Bedd. Den annern Morgen waakd de Fru to eerst up, dat was jüst Dag, un seeg uut jem ehr Bedd dat herrliche Land v?r sik liggen. De Mann reckd sik noch, do st?dd se em mit dem Ell bagen in de Syd und s?d ’Mann, sta up un kyk mal uut dem Fenster. Süh, kunnen wy nich K?nig warden ?wer all düt Land? Ga hen tom Butt, wy w?hlt K?nig syn.’ ’Ach, Fru,’ s?d de Mann, ’wat w?hln wy K?nig syn! ik mag nich K?nig syn.’ ’Na,’ sad de Fru, ’wult du nich K?nig syn, so will ik K?nig syn. Ga hen tom Butt, ik will K?nig syn.’ ’Ach, Fru,’ s?d de Mann, ’wat wullst du K?nig syn? dat mag ik em nich seggen.’ ’Worüm nich?’ s?d de Fru, ’ga stracks hen, ik mutt K?nig syn.’ Do güng de Mann hen un w??r gan? bedr?ft, dat syne Fru K?nig warden wull. ’Dat is nich recht un is nicht recht,’ dachd de Mann. He wull nich hen gaan, güng awerst doch hen. Un as he an de See k?hm, do w??r de See gan? swartgrau, un dat Water geerd so von ünnen up und stünk ook gan? fuul. Do güng he staan un s?d ’Manntje, Manntje, Timpe Te, Buttje, Buttje in der See, myne Fru de Ilsebill will nich so, as ik wol will.’ ’Na wat will se denn?’ s?d de Butt. ’Ach,’ s?d de Mann, ’se will K?nig warden.’ ’Ga man hen, se is’t all,’ s?d de Butt. Do güng de Mann hen, und as he na dem Pallast k?hm, so w??r dat Slott veel gr?tter worren, mit enem grooten Toorn un herrlyken Zyraat doran: un de Schildwach stünn vor de D?hr, un dar w?ren so v?le Soldaten un Paüken un Trum peten. Un as he in dat Huus k?hm, so w??r allens von purem Marmelsteen mit Gold, un sammtne Deken un groote gollne Quasten. Do güngen de D?ren von dem Saal up, door de gan?e Hofstaat w??r, un syne Fru seet up enem hogen Troon von Gold und Demant, un hadd ene groote gollne Kroon up un den Zepter in der Hand von purem Gold un Edelsteen, un up beyden Syden by ehr stünnen ses Jumpfern in ene Reeg, jüm mer ene enen Kops lüttjer as de annere. Do güng he staan und s?d ’ach, Fru, büst du nu K?nig?’ ’Ja,’ s?d de Fru, ’nu bün ik K?nig.’ Do stünn he und seeg se an, un as he do een Flach so ansehn hadd, s?d he ’ach, Fru, wat lett dat sch??n, wenn du K?nig büst! nu w?hl wy ook niks meer wün schen.’ ’Ne, Mann,’ s?d de Fru un w??r gan? unruhig, ’my waart de Tyd un Wyl al lang, ik kann dat nich meer üthollen. Ga hen tom Butt, K?nig bün ik, nu mutt ik ook Kaiser warden.’ ’Ach, Fru,’ s?d de Mann, ’wat wullst du Kaiser warden?’ ’Mann,’ s?d se, ’ga tom Butt, ik will Kaiser syn.’ ’Adl, Fru,’ s?d de Mann, ’Kaiser kann he nich maken, ik mag dem Butt dat nich seggen; Kaiser is man eenmal im Reich: Kaiser kann de Butt jo nich maken, dat kann un kann he nich.’ ’Wat,’ s?d de Fru, ’ik bünn K?nig, un du büst man myn Mann, wullt du glyk hengaan? glyk ga hen, kann he K?nig maken, kann he ook Kaiser maken, ik will un will Kaiser syn; glyk ga hen.’ Do mussd he hengaan. Do de Mann awer hengüng, w??r em gan? bang, un as he so güng, dachd he be sik ’düt gait und gait nich good: Kaiser is to uutv?rschaamt, de Butt wart am Ende m?d.’ Mit des k?hm he an de See, do w??r de See noch gan? swart un dick un füng al so von ünnen up to geeren, dat et so Blasen smeet, un et güng so em Keekwind ?wer hen, dat et sik so k?hrd; un de Mann wurr groen. Do güng he staan un s?d ’Manntje, Manntje, Timpe Te, Buttje, Buttje in der See, myne Fru de Ilsebill will nich so, as ik wol will.’ 相关资料 |
